Laten we dit artikel eens aftrappen met een even interessant als verontrustend feitje over suikerverslaving.
Want wist je dat de bekende Oreo-koekjes (ja, die zware biscuits met zachte, witte crèmevulling) een sterkere reactie oproepen in het pleziercentrum van hersenen dan cocaïne en morfine?
Amerikaans onderzoek bij ratten weest uit dat het eten van deze koekjes meer neuronen (zenuwcellen) activeert in het gedeelte van de hersenen waar pleziergevoelens ontstaan, dan dat het gebruik van drugs doet (1).
En misschien is het wetenschappelijk niet geheel relevant, maar opvallend is wel dat de ratten in het onderzoek eerst de witte crèmevulling uit de Oreo aten, om vervolgens aan de donkere biscuits te beginnen! Net zoals de meeste mensen doen!
Nu denk je misschien bij jezelf… wat zegt dit onderzoek dan precies?
Betekent het niet gewoon dat Oreo’s heel lekkere koekjes zijn en dat de sublieme combinatie tussen de witte romige vulling en de zwarte krokante biscuit simpelweg heerlijk is? Misschien wel… maar het zegt vooral ook iets over de uitwerking van suikers op de hersenen.
In dit artikel zullen we dieper ingaan op de uitwerking van suiker op jouw lichaam. We zullen gaan uitdiepen hoe het kan dat er zo’n verslavende werking uitgaat van zoetigheid en waarom je op sommige momenten een absoluut verlangen kunt ervaren om los te gaan met snoep, gebak, frisdrank en andere voeding waarvan je weet dat het hartstikke ongezond is.
Ook gaan we je helpen door je uit te leggen hoe je zonder afkickkliniek suiker als verslaving kunt uitbannen, en hoe je de plezierige gevolgen van minder suiker eten kunt ervaren.
In onderstaande video legt Mitchel je de strekking van dit artikel persoonlijk uit.
Suikerverslaving Reden #1: Het Dopamine-mechanisme
Tijdens een onderzoek aan de gerenommeerde Princeton University werd vastgesteld dat ratten niet alleen afhankelijk konden worden gemaakt van suiker, maar dat deze afhankelijkheid gepaard ging met verschillende verslavingskenmerken zoals zucht, drang, overdadige consumptie en ontwenningsverschijnselen (2).
Met andere woorden: de onderzoekers konden van de ratten suikerjunks maken!
Daarnaast stelden de onderzoekers een effect van suiker op het ‘beloningshormoon’ dopamine vast. Wanneer dit hormoon vrijkomt in de hersenen ervaar je geluk en blijdschap.
Met name de consumptie van suikers met tussenpauzen stimuleert de aanmaak van dopamine.
Met andere woorden: als je gedurende de dag een aantal suikerrijke snacks neemt dan vertoont niet alleen je suikerspiegel sterke pieken, maar ook je gelukshormonen schieten omhoog!
Veelzeggend is onderstaande grafiek, afkomstig uit het onderzoek van Princeton. De grafiek geeft de afgifte van dopamine aan bij de ratten. De bovenste rij grafieken geeft de reactie aan die teweeg wordt gebracht door suikerrijke voeding.
De onderste rij geeft de reactie aan die teweeg wordt gebracht door normale voeding.
Waar het hier om gaat is dat, na drie weken (op dag 21), de suikerrijke voeding nog steeds een enorme piek veroorzaakt in de dopaminegrafiek (+30% dopamineafgifte). Deze piek wordt aangegeven met de rode pijl.
De grafiek waar de reactie op normale voeding wordt getoond laat na 21 dagen nog maar een afgifte van 10% extra dopamine zien. Je ziet dan ook dat de piek in dopamine-afgifte minimaal is.
Dit vertelt ons dat suiker op de lange termijn nog steeds een krachtige uitwerking heeft op het gelukshormoon dopamine (bij ratten).
Ditzelfde mechanisme is mogelijk van toepassing bij mensen. En dit verklaart dan ook waarom koolhydraatrijke voeding, en dan met name de snacks met bewerkte suikers, hun aantrekkelijkheid blijven behouden op de langere termijn. En waarom je na 21 dagen zonder suiker in een dieet toch weer naar ongezonde snacks grijpt.
Tevens verklaart dit waarom het voor fabrikanten zo aantrekkelijk is om suikers in hun producten te verwerken. Het veroorzaken van dopaminepieken bij klanten is een manier om ze te overtuigen je product opnieuw te kopen.
Wellicht is dit de reden dat er chocoladerepen zijn in de vorm van dopaminepieken 😉
Een terechte vraag die je je wellicht stelt is de volgende:
Waarom belonen je hersenen je om suikers te eten door het beloningshormoon dopamine af te geven?
Dit is een interessante vraag… want waarom zouden je hersenen zo gek zijn om je belonen voor het eten van schadelijke en verslavende voeding?
Het antwoord is eigenlijk vrij simpel. Jouw hersenen zijn miljoenen jaren geleden gevormd in een omgeving waar suikerrijke voeding niet alom vertegenwoordigd was.
De hersenen van de moderne mens zijn honderdduizenden jaren oud, Toblerone stamt uit 1908.
Als prehistorische mens moest je zien te overleven op de voeding zoals deze door ‘moeder natuur’ op je pad werd geworpen. Je voorouders waren overlevingsartiesten, die soms dagen zonder voedsel moesten zien te overleven.
Vandaar ook dat de hersenen van jouw voorouders geprogrammeerd zijn om sterke beloningsrespons te hebben op suikers zodat ze, wanneer ze wél toegang hadden tot suikers (uit fruit bijvoorbeeld), werden gestimuleerd om zoveel mogelijk suikers te nuttigen.
Op deze manier kregen ze genoeg suikers binnen en waren ze voorbereid op barre tijden wanneer ze lange periodes zonder fruit moesten doorbrengen. In het jaar 50.000 voor Chr. waren er namelijk nog geen supermarkten waar je in de winter verse mango’s kon halen en al helemaal geen blikjes energiedrank of Toblerone-repen.
“Flashforward to 2019”….
Je hersenen van honderduizenden jaren terug bevinden zich niet meer in een omgeving waar suikers schaars zijn. Je bent niet meer in de situatie dat je als prehistorische jagerverzamelaar elke bessenstruik die je tegenkomt moet leegplukken, omdat suikers schaars zijn in de natuur.
Het tegendeel is tegenwoordig waar. Suikers zijn in overvloed aanwezig. Bij elke supermarkt, benzinepomp, kiosk, (snoep)automaat… suiker is letterlijk OVERAL.
Waar je prehistorische voorouders nog moesten vluchten voor echte beren met klauwen,.. is er tegenwoordig geen ontsnappen meer aan de Haribo gummiebeertjes die overal opduiken.
Maar je hersenen kennen nog steeds hetzelfde beloningssysteem dat honderdduizenden jaren oud is. Het geeft je de dopamine-beloning als je een handje van deze vrolijke gekleurde gummiebeertjes neemt.
Zijn suikers dan net zo verslavend als heroïne?!
Nee. Dat zeker niet. Wat bovenstaande bevindingen aangeven is dat suikers op dezelfde manier een respons opwekken in de hersenen.
Er zijn verschillende onderzoekers die hun vraagtekens plaatsen bij de dopamine-theorie en het mogelijke verslavend effect van suikers. De dopamine-afgifte is namelijk met name aanwezig als suikers met tussenpauzes wordt geconsumeerd.Het is dus niet zo dat je, wanneer je suikers eet, je meteen verslaafd bent.
Gummiebeertjes zijn dus niet net zo verslavend zijn als cocaïne of heroïne. Er zit nogal een verschil tussen de schadelijke en verslavende effecten van harddrugs en suiker.
Maar het feit dat suikers een gelijksoortige neurologische reactie teweegbrengen als dat stimulerende middelen doen toont aan dat je lichaam geprogrammeerd is om suikers lekker te vinden en dat het je stimuleert om er meer van te nuttigen.
Maar dit is niet alleen het gevolg van mogelijke ‘feel good’-hormonen zoals dopamine. Het verlangen en de trek in suikers worden namelijk ook via een ander fysiologisch mechanisme aangewakkerd.
Suikerverslaving Reden #2: Schommelingen in de Suikerspiegel
De suikerspiegel heeft betrekking op de hoeveelheid suiker die zich in je bloedbaan bevindt. En het mag natuurlijk geen verrassing zijn dat het consumeren van suiker zorgt voor meer suiker in je bloedbaan.
En dit zorgt voor…juist… pieken! Herinner je nog de Toblerone-metafoor van pieken en dalen in de afgifte van dopamine?
Dezelfde metafoor is van toepassing op de relatie tussen suikerconsumptie en jouw suikerspiegel. Hij gaat op en neer!
Wanneer je bloedsuikerspiegel (glucosegehalte in het bloed) verhoogd is dan wordt door de alvleesklier insuline afgegeven aan het bloed, zodat de insuline de opname van glucose naar de spier- en vetcellen kan regelen.
Wanneer je koolhydraten eet (met name hoog-glycemische suikers, zoals een Toblerone-reep) dan krijg je een sterke stijging van de bloedsuikerspiegel, die gepaard gaat met een sterke afgifte van insuline om ervoor te zorgen dat de suikers correct worden getransporteerd door het lichaam.
Door de sterking insulinestijging in het bloed daalt de bloedsuikerspiegel vervolgens ook sterk. Deze daling brengt een energiedip teweeg die ook wel bekend staat als de ‘sugar crash’.
Vervolgens geef je lichaam een signaal af dat het suikers nodig heeft om het de bloedsuikerspiegel weer op peil te brengen.
En zo raak je in een vicieuze suikercirkel, waarbij de consumptie van snelle koolhydraten (uit pasta, snoep, brood, frisdrank) je een kortstondige boost geven, om vervolgens weer de volgende drang naar suikers in te leiden.
Bij een koolhydraatrijk dieet is je bloedsuikerspiegel en energiepeil dus veelal zo constant als een ritje in Python in de Efteling.
Je lichaam kan dus, onder invloed van hormonen en fluctuerende suikerspiegels, een constante drang naar suikers ontwikkelen, ook wel bekend als ‘sugar cravings’.
Voordat we gaan bespreken hoe je deze cravings kunt tegengaan, is het belangrijk om eerst eens op een rijtje te zetten waarom het belangrijk is om je suikerconsumptie te beteugelen.
De Gezondheidsrisico’s van Overmatige Suikerconsumptie
Overconsumptie van suikers kan leiden tot serieuze gezondheidsproblemen.
1. Kan gewichtstoename veroorzaken
Wereldwijd is overgewicht een duidelijk probleem. Duidelijk is dat suiker een van de grootste boosdoeners is bij het ontstaan hiervan.
Met name het drinken van suikerhoudende (fris)dranken zijn een boosdoener. Veel van deze dranken worden gezoet met vruchtensuiker (fructose). En hier kleven een aantal nadelen aan.
Fructose heeft een minder verzadigende werking dan glucose bijvoorbeeld, waardoor je honger minder snel gestild wordt (3). Daarnaast kan fructose ook leiden tot ongevoeligheid voor het verzadigingshormoon leptine (4).
Dus met name de frisdrinken en vruchtensappen voorzien je van veel suikers terwijl ze je honger niet stillen.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat onderzoek heeft uitgewezen dat personen die zulke gesuikerde dranken regelmatig drinken meer wegen dat mensen die dat niet doen (5).
Daarnaast hangt het nutigen van frisdrank ook samen de ontwikkeling van meer buikvet en visceraal vet. Dit is het vet dat zich nestelt tussen je organen en dat kan leiden tot diabetes en hart- en vaatziekten (6).
2. Vergroot de kans op hart- en vaatziekten
Onderzoek heeft aangetoond dat suikerrijke diëten kunnen leiden tot overgewicht, ontstekingen, hoge bloeddruk, hoge bloedsuiker en hoge triglyceridenwaarden in het bloed.
Dit zijn allemaal risicofactoren die kunnen leiden tot hart- en vaatziekten.
Voorheen werden verzadigde vetten altijd als oorzaak nummer 1 aangemerkt voor hart- en vaatziekten. Recent onderzoek wijst echter steeds meer op de schadelijke rol van suikers (7).
Een onderzoek onder 30.000 mensen liet zien dat personen wiens dieet bestond uit 17 tot 21% geraffineerde en toegevoegde suikers maar liefst 38% meer kans hadden op hartproblemen dan personen wiens dieet uit maar 8% toegevoegde suikers bestond (8).
3. Wordt in verband gebracht acnevorming
Een dieet dat bestaat uit veel bewerkte suikers, waaronder frisdranken en snacks, wordt in verband gebracht met huidproblemen zoals acne.
Dit komt omdat suikerrijke voeding je bloedsuiker snel doet stijgen, hetgeen kan leiden tot mannelijke hormoonproductie (androgenen), talkproductie en ontstekingsvorming. Al deze factoren spelen een rol bij de vorming van acne (9).
Het is dan ook niet verwonderlijk dat laag-glycemische diëten in verband worden gebracht met een vermindering van acne, terwijl hoog-glycemische diëten juist in verband worden gebracht met een verhoogde kans op acne (10).
4. Vergroot de kans op suikerziekte
Dit is natuurlijk een behoorlijke open deur om in te trappen: overmatige suikerconsumptie leidt tot een grotere kans op suikerziekte.
Hoe meer suikers je structureel binnenkrijgt, hoe ongevoeliger je lichaam wordt voor het hormoon dat je bloedsuiker reguleert, insuline.
Belangrijk om hierbij te begrijpen is dat insuline als een soort chemische sleutel functioneert die cellen een signaal geeft om hun deur op te maken voor bloedglucose.
Als je constant veel suiker binnen krijgt dan blijft die chemische sleutel als het ware aan het slot morrelen van de cellen om erin te kunnen. Met als resultaat dat de sloten op de cellen, ook wel insulinereceptoren genoemd, ongevoelig worden voor de insuline.
Het bloedsuikerverlagend effect van insuline wordt na verloop van tijd dus minder en minder.
Doordat het effect van insuline drastisch vermindert, blijft de bloedsuikerspiegel hoog en de alvleesklier reageert hierop door nóg meer insuline aan te maken. Je alvleesklier raakt hiermee verstrikt in een vicieuze cirkel.
Uiteindelijk kan dit proces, waarbij de lichaamscellen resistent worden voor insuline, leiden tot diabetes type 2. Op een gegeven moment kan de alvleesklier de vraag naar meer insuline niet aan en raakt uitgeput. Hij maakt dan minder insuline aan (11).
Doordat de alvleesklier niet meer de benodigde hoeveelheid insuline aan kan maken moet dit middels injecties worden toegediend, dit zijn de bekende insulinespuiten.
5. Vergroot mogelijk de kans op kanker
Overgewicht is een factor die de kans op kanker aanzienlijk vergroot (12). Eerder hebben we in dit artikel al besproken dat overmatige suikerconsumptie vaak leidt tot overgewicht.
Daarmee wordt dus ook de kans op kanker groter.
Ook worden suikerziekte en insulineresistentie in verband gebracht met het ontstaan van kanker (13).
6. Vergroot mogelijk de kans op depressie
Hoe vrolijk de verpakkingen van koekjes en sapjes ook mogen zijn met felle kleuren en tekenfilmfiguren, het nuttigen van bewerkte en suikerrijke voeding wordt in verband gebracht met een hogere kans op depressie (14)(15).
Onderzoekers denken dat schommelingen in de suikerspiegel, veranderende hormoonsamenstelling in de hersenen en ontstekingsvorming aan de basis liggen voor het negatieve effect van suikers op mentale gezondheid (16).
En dit blijkt ook uit de resultaten van een onderzoek onder maar liefst 69.000 vrouwen, waarbij werd aangetoond dat de vrouwen met de hoogste consumptie van toegevoegde suikers een aanzienlijk grotere kans hadden op depressie (17).
7. Kan huidveroudering versnellen
Het nuttigen van veel suikers leidt tot de productie van Advanced Glycation End Products (AGEs). Dit zijn eiwitten die onherstelbaar beschadigd zijn door suikers zich eraan verankerd hebben.
Een structureel hoge suikerspiegel draagt bij aan de vorming van deze beschadigde eiwitten, die een sleutelrol spelen bij veroudering van de huid (18).
Dit blijkt ook uit onderzoek waarbij vrouwen die meer toegevoegde suikers in hun dieet hadden zitten ook meer rimpelvorming hadden, dan vrouwen die een koolhydraatarm dieet volgden (19).
8. Kan celveroudering stimuleren
Het consumeren van grote hoeveelheden suiker heeft aangetoond telomeren korter te maken. Telomeren zijn de uiteinden van chromosomen en ze bieden bescherming aan je chromosomen. In je chromosomen ligt je DNA opgeslagen,
Als deze telomeren korter worden zijn je chromosomen minder beschermd. Dit werkt celveroudering in de hand (20).
9. Kan leiden tot een vervette lever
Wanneer je stelselmatig teveel suikers nuttigt in de vorm van fructose, dan slaat je lever deze op als vet. Hierdoor kun je uiteindelijk een vervette lever ontwikkelen (21).
Op de langere termijn kan dit permanente leverschade opleveren.
4 Stappen om Suikerverslaving tegen te gaan
Je bent nu dus ingelicht over de verschillende verstrekkende gevolgen die een stelselmatige overdadige suikerconsumptie (suikerverslaving) met zich mee kan brengen. Als je jezelf volstopt met toegevoegde suikers dan vergroot je de kans aanzienlijk op allerlei kwaaltjes aan verschillende organen en andere onderdelen van je gezondheid.
Daarom is het cruciaal om te weten hoe je je suikerverslaving tegen kunt gaan. We gaan nu een 4-Stappenplan met je doornemen.
Stap 1. Het toevoegen van gezonde voeding aan je dieet
We hebben eerder in dit artikel al gesproken over de rol van insuline in je lichaam. Dit hormoon reageert op de aanwezigheid van suiker in het bloed.
Met name als er zich teveel suiker in het bloed bevindt (denk aan de suikerpiek van een Toblerone) dan komt insuline in actie om je bloedsuiker omlaag te brengen.
Het op en neer gaan van deze suikerspiegel wekt nog meer trek op in suikers, dus het is zaak om voeding te introduceren die je een vlakke suikerspiegel geeft.
Er zijn drie componenten die je kunt toevoegen aan je dagelijkse voeding om jouw suikerspiegel constanter te maken:
- Eiwitten
Eiwitten hebben een regulerend effect op de suikerspiegel. Ze zorgen dat deze constant blijft en daarnaast hebben eiwitten ook een verzadigend effect, waardoor je minder snel honger krijgt.
Goede eiwitbronnen zijn onder anderen:
- Grasgevoerd vlees
- Wildgevangen vis zoals zalm, tonijn, makreel
- Biologische kip
- Biologische eieren
- (Rauwe) kaas
- Collageenpoeder
- Gezonde vetten
Door gezonde vetten te introduceren in je dieet kun je je suikerspiegel stabiliseren. Denk hierbij aan de volgende vetten:
- Chiazaad
- Amandelen
- Macadamianoten
- Avocado’s
- Kokosolie
- Ghee
- Walnoten
- Vette vis (zalm, sardines, makreel)
- Krill-olie
- Vezels
Vezels hebben een verzadigend effect. Met andere woorden, je zit langer vol als je meer vezels eet. Dit zorgt er dus ook voor dat je minder trek zult hebben.
De beste bronnen van vezels zijn plantaardige voedingsmiddelen zoals je groene groenten, (rood) fruit, avocado’s, noten, pitten, zaden.
Stap 2. Het verwijderen van slechte suikers uit je voedingspatroon
Eerder in dit artikel hebben we al de vicieuze suikercirkel besproken, waarbij de consumptie van suikers je in het vervolg zin laat krijgen in nog meer suikers.
Vooral de hoog-glycemische koolhydraten die wil je vermijden. Dus schrap graanproducten en andere producten die je suikerspiegel omhoog jagen. Denk bijvoorbeeld aan:
- Brood (ja, ook volkoren)
- Rijst
- Pasta
- Ontbijtgranen (cornflakes, muesli)
- Brinta
- Fruitsappen
- Rijstwafels
- Gedroogd fruit
En natuurlijk voor de hand liggende producten zoals gebak, snoep en frisdrank.
Het kan natuurlijk tegenvallen om deze producten in 1 keer uit je dieet te schrappen, het kan dus een goed idee zijn om geleidelijk aan deze producten uit je dagelijkse voeding te halen. Het is niet nodig om in opeens helemaal suikervrij te eten.
Stap 3. Het gebruiken van de juiste supplementen
Supplement #1: Chroom
Chroom is een mineraal dat in het lichaam verschillende functies vervult. Het is bijvoorbeeld onderdeel van chromoduline, een molecuul dat de werking van insulinereceptoren in het lichaam ondersteunt.
Doordat het de insulinereceptoren ondersteunt verbetert chroom de insulinegevoeligheid. En deze insulinegevoeligheid is cruciaal voor een stabiele bloedsuikerspiegel.
De beste vorm van chroom is chroom picolinaat. Uit onderzoek is gebleken dat deze specifieke vorm veel beter wordt opgenomen door het lichaam (22)
De aanbevolen dosis is 200 microgram bij een maaltijd, driemaal daags.
Er zijn ook onderzoeken bekend waarbij een dagelijkse dosis van 200 microgram al genoeg was om de bloedsuikerspiegel te verlagen en de insulinegevoeligheid te verbeteren (23).
PRO-TIP: Combineer het gebruik van chroom met een magnesiumsupplement. Onderzoek heeft uitgewezen dat de combinatie chroom en magnesium de insulinegevoeligheid meer verbetert, dan wanneer een van beide supplementen apart wordt ingenomen (24).
Supplement #2: Probiotica
De darmen zijn ontzettend belangrijk voor jouw dagelijkse welzijn en je gezondheid. Ze zijn betrokken bij hormoonproductie, je immuunsysteem en natuurlijk ook je spijsvertering.
Er leven miljarden bacterieen in je darmstelsel en er bestaat ook de kans dat er bepaalde schimmels groeien in je darmen. Deze schimmels, zoals candida, zijn een soort gistorganismen.
Zoals je misschien al weet gebruikt gist maar al te graag suiker als voedingsbron. Vanwege de behoefte die in de darmen ontstaat naar suikers kun je trek in suikerrijke voeding ontwikkelen.
Je kunt dit probleem ‘tackelen’ door ervoor te zorgen dat je darmflora op orde is. Een effectieve manier om schimmels zoals candida te bestrijden is door een probioticasupplement te nemen.
Door je darmen te voorzien van goede bacteriën krijgen schimmels geen kans om zich te ontwikkelen.
Stap 4. Kom in de juiste beweging
Onderzoekt lijkt erop te wijzen dat workouts met een hoge intensiteit (de HIIT-training) meer een hongeronderukkend efffect hebben na afloop van de training in vergelijking met MICT-training, wat staat voor Moderate Intensity Continuous exercise Training. Dit is een moeilijke Engelse term voor cardiotraining zoals fietsen of joggen (25).
Trainingssessies met een hoge intensiteit lijken ook een positief effect te hebben op de insulinegevoeligheid.
Tot Slot
In dit artikel hebben we de mechanismes die ten grondslag kunnen aan jouw suikerverslaving blootgelegd. De fluctuerende suikerspiegel en de afgifte van dopamine in de hersenen zijn processen in het lichaam die jou naar een suikerrijke snack kunnen doen grijpen.
Het verklaart ook waarom veel mensen bijvoorbeeld uit verveling gaan snacken. Je gaat op zoek naar een manier om je beter te voelen en dopamine helpt hierbij.
De hersenen zijn op deze manier geprogrammeerd om de overlevingskansen in een wereld waar suiker niet overal aanwezig was groter te maken.
Het tweede mechanisme is dat van de suikerspiegel die op en neer gaat onder invloed van het insuline. Uiteindelijk bestaat de kans dat je stelselmatig teveel suikers eet en dit brengt gezondheidsrisico’s met zich mee zoals:
- Overgewicht
- Grotere kans op hart- en vaatziekten
- Acne
- Suikerziekte / diabetes type 2
- Grotere kans op kanker
- Depressie
- Huidveroudering
- Celveroudering
- Vervette lever
Daarom is het belangrijk om uit de vicieuze suikercirkel te stappen en je insulinegevoeligheid terug te winnen… Dit kun je doen door een 4-stappenplan te hanteren met de volgende stappen:
- Het toevoegen van gezonde voeding aan je dieet, met name eiwitten, gezonde vetten en vezels reguleren je suikerspiegel.
- Verwijderen van slechte suikers uit je voedingspatroon, met name de hoog-glycemische suikers jagen je suikerspiegel omhoog
- Het gebruik van de juiste supplementen, waaronder chroom picolinaat, magnesium en probiotica.
- Kom in de juiste beweging. Richt jezelf op Intervaltraining met een hoge intensiteit. Dit zorgt voor een betere insulinegevoeligheid en het wekt minder trek in suikers op.
Wat zijn jouw ervaringen met suikerverslaving? Heb je goede tips die nog ontbreken in dit artikel? Zijn er ervaringen met stoppen met suiker die je wil delen? We horen het graag van je in een reactie!
8 reacties Plaats reactie
Ik lees dat rijstwafels verkeerd zijn
Geld dit ook voor maiswafels( bio)?
Mees
mees@meesvandenbrink.nl
Hoi Mees,
Gepofte granen hebben een hoge glycemische waarde, dus ook maiswafels. Erg hoog in koolhydraten en als je er een paar van neemt.. dan kun je al een aardige stijging in je suikerspiegel teweeg brengen.
Daarnaast hebben zulke lichte wafels ook niet echt een verzadigend effect. Het stilt de honger ook niet, waardoor je snel weer trek zult krijgen.
Ha Mitch,
Hier Carla….
Las zojuist je mail over suikerverslaving.
Ben een groot Fan van jou en je werk!
Maar ook altijd wel op zoek naar….en wat is “de waarheid”….
ofwel: er wordt zoveel beweerd met onderzoeken dat ik soms echt
niet meer weet wie nu te geloven…
Ik kwam het onderstaande artikel tegen over Chroompicolinaat en de gevaren ervan.
En nee….ik weet niet hoe betrouwbaar deze onderzoeken zijn, maar op deze site waarschuwt men voor de gevaren van chroompicolinaat.
Weet jij hier meer over???
Ik hoor graag,
Fijne dag en (onstuimige) groeten uit een nat en winderig Nederland
Carla
http://www.ergogenics.org/hoe-gevaarlijk-is-chroompicolinaat.html
Hoi Carla,
Allereerst vind ik het top dat je deze kritische houding aanneemt en zelf ook onderzoek doet naar de uitwerking die bepaalde stoffen hebben op het lichaam.
Ik ben bekend met de onderzoeken over chroom picolinaat. De studies die door Ergogenics worden geciteerd in het artikel over chroom picolinaat zijn uitgevoerd in vitro (reageerbuisonderzoeken) en bij ratten/muizen.
Vaak wordt hier gewerkt met hoge doseringen waarvan de werking vervolgens op celniveau wordt bestudeerd. Ook worden muizen met hoge doseringen behandeld om te kijken wat hun reactie erop is.
Hoge doseringen vitamine D en vitamine A bij ratten/muizen zijn bijvoorbeeld ook giftig. Maar het gaat er natuurlijk om hoe deze onderzoeksresultaten zich vertalen naar mensen.
Daarom vormen dergelijke verontrustende resultaten uit dierproeven vaak de aanleiding voor vervolgonderzoek. Dit vervolgonderzoek is ook uitgevoerd, door de EFSA.
Het Erogenics artikel is in 1999 geschreven en heeft in 2017 een kleine update gehad, want als je de kleine lettertjes onderaan het Erogenics artikel leest, dan zie je ook dat de EFSA, de Europese Voedsel en Warenautoriteit, in 2010 een omvangrijk onderzoek heeft gedaan naar de mogelijke schadelijkheid van chroom picolinaat.
Dit onderzoek vind je hier :
https://efsa.onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.2903/j.efsa.2010.1883
Het is een flink boekwerk van 49 bladzijden 😉
Zij hebben alle mogelijke informatie over chroom picolinaat naast elkaar gelegd en geconcludeerd dat het niet schadelijk is bij normale doseringen.
Nogmaals bedankt voor je kritische blik en je interessante vraag over dit onderwerp Carla!
Met een allergie voor tarwe, spelt, mais, melk en soya blijft er niet veel over om te ontbijten of te lunchen.
Heb je daar nog tips voor?
Ik at rijstwafels, maar dat is niet goed voor de bloedsuiker, las ik..
Met vr gr Joke